In die tijd heeft hij fracties en besturen zien komen en gaan. Als stille kracht heeft hij altijd trouw vanuit de achtergrond onze afdeling versterkt, zowel in mindere als in betere tijden.
Met zijn vele jaren aan betrokkenheid liep hij als een rode draad door de afgelopen jaren bij de afdeling en de fractie heen. Charlotte noemde hem nog het “collectief geheugen” van de fractie, en in die rol heeft hij kennis en ervaring toegevoegd aan onze politieke ambities. Zo hoefden we het wiel niet steeds opnieuw uit hoefden te vinden, maar konden we juist met een goed tempo door blijven draaien.
Nu gaat hij een periode in waarin niets hoeft en alles kan. We zijn erg benieuwd naar de wegen die hij nog in gaat slaan.
Veel succes en plezier verder, Evert!