Jeugdzorg, de WMO, de participatiewet, de omgevingswet, allemaal verantwoordelijkheden die gemeenten erbij kregen de afgelopen vijftien jaar. Allemaal vragen ze expertise en geld. En geregeld moet de gemeente het met minder geld doen vanuit de gedachte dat de gemeente met meer maatwerk efficiënter kan werken. Vooral kleinere gemeenten worstelen met deze taken. Daarnaast is het lastig om genoeg (kandidaat)raadsleden en wethouders te vinden. Het goed vervullen van politiek en bestuurlijke rollen staat in steeds meer kleine gemeenten onder druk. Scherpenzeel is hier een voorbeeld van.
Scherpenzeel zelf was vooralsnog geen fan van de samenvoeging. Zo kwam uit een referendum met de vraag ‘Wilt u dat Scherpenzeel zelfstandig blijft?’ uiteraard een overweldigende ‘ja’. Dat was een logisch gevolg van hoe simpel de vraag gesteld was. Voor alle duidelijkheid: GroenLinks had ook een voorkeur voor een zelfstandig Scherpenzeel. Maar niet wanneer je ziet hoe dat ten koste kan gaan van de voorzieningen. Of dat bevraagd is met dit referendum, valt te betwijfelen. Het behoud van goede voorzieningen in Scherpenzeel was de leidende gedachte voor GroenLinks. Wij verwachten dat dit als onderdeel van de gemeente Barneveld goed mogelijk zal zijn.
GroenLinks stemde voor de herindeling mede door de toezegging dat de provincie extra zal investeren zodat de voorzieningen voor Scherpenzeel in Scherpenzeel kunnen blijven. Hierin volgde de fractie de wens van de progressieve partij Pro Scherpenzeel met fractievoorzitter Annet van Riel. Door Scherpenzeel en Barneveld samen te voegen kan gezorgd worden voor goede voorzieningen in alle kernen, dus ook in Scherpenzeel.