De Jaarstukken laten dit jaar een vertrouwd maar pijnlijk beeld zien: onderuitputting. In totaal is er €57 miljoen minder uitgegeven dan gepland. De provincie krijgt het geld niet weggezet en plannen blijven onuitgevoerd. De hogere opbrengsten veranderen niets aan de kern van het probleem: In de tussentijd horen wij van onze wethouders dat projecten stagneren. Gemeenten trekken aan de bel omdat er geen duidelijkheid komt over subsidieregelingen, over grondbeleid, over stikstof. Ze wachten, en blijven wachten.
Wij hebben talloze voorstellen gedaan om juist wél in beweging te komen:
- Start zelf met stikstofmaatregelen waar het kan.
- Geef meer steun aan natuurorganisaties en vrijwilligersorganisaties,
- Investeer in ondertunneling voor padden en andere kleine dieren.
- Zet in op versnelling van duurzame mobiliteit.
- Zet méér middelen in voor cultuur & erfgoed.
Het geld is er en de voorstellen lagen op tafel. Waar is het “gewoon doen”, waar was de daadkracht van deze coalitie? We kunnen het niet uitleggen dat bijna alles op “groen” staat in de jaarstukken, maar dat het geld tóch niet terecht is gekomen waar het nodig is. Terwijl de noden hoog zijn, op het platteland, in de natuur, in onze steden en dorpen.
Daarom zijn we heel blij dat het college meegaat met ons voorstel om te kijken hoe we langjarig een subsidie voor agrarisch natuur en landschapsbeheer kunnen vergeven. Boeren en natuur kunnen immers heel goed samengaan, maar wij moeten ze wel de mogelijkheden geven om die bijdrage te kunnen leveren. Ook verwelkomen we het nieuws dat het college nu 120 miljoen extra wil investeren. We kijken nu al uit over het debat hierover, om daar te strijden voor het Gelderland van de toekomst!