En let op: je hebt jong en je hebt jong. Met een oververtegenwoordiging van 50-plussers in Nederland, wordt 35 als jong gezien. Maar deze uitspraak van Oscar (oud-bestuurslid DWARS Gelderland) is me bijgebleven: “We moeten écht jonge mensen functies geven in de politiek, niet alleen succesvolle 28-jarigen die een baan en een huis hebben.” Denk aan de pechgeneratie, die keer op keer zijn vergeten in het landelijk beleid. Maar ook de groep die nu op de middelbare school zit, met corona-leerachterstanden en een nijpend lerarentekort. Wat is hun verhaal? Met een wereld die snel verandert, is er elke paar jaar weer een hele andere dynamiek en ervaring.
Het is dus duidelijk: we moeten jongeren zien, horen, betrekken en verantwoordelijkheid geven. Het kan en moet meer, maar gelukkig zijn er al toffe initiatieven! Bij Provincie Gelderland wordt er van alles georganiseerd waar jonge mensen hun ideeën en stem in kwijt kunnen. Denk aan workshops, spellen en debatten. Een van de leukste dingen van mijn eerste jaar als Statenlid, is dat ik al 2x in de jury mocht plaatsnemen voor een jongerendebat! In december zat ik bij het NJR Jeugddebat, en nu in februari bij de voorronde van Op Weg naar het Lagerhuis.
Toen ik 17 was, heb ik zelf ook meegedaan aan de voorronde van Op Weg naar het Lagerhuis. Ik zat toen op Het Streek(lyceum) in Ede. Mijn filosofieleraar had een aantal bollebozen bij elkaar gezet en we hebben met dat groepje de stellingen voorbereid en geoefend. Ik weet nog als de dag van gister dat ik het Huis der Provincie binnenliep: de statige trap en stenen hallen. Het maakte indruk. Uiteindelijk heb ik niks gezegd in de debatten, want ik stond reserve. Dat was zo gekozen voordat we begonnen, de zesdeklassers waren namelijk veel gehaaider en sneller in het debat dan ik. Toch heeft het me geïnspireerd en gemotiveerd om iets met politiek te doen. En ook al was ik reserve, ik ben de enige van dat clubje die nu daadwerkelijk een politieke functie vervult.
De jongeren anno 2024 zijn ontwapenend, eerlijk en hebben een goed gevoel voor humor. En wat positief is: er is nu ruimte voor iedereen om iets te zeggen. Geen reserves dus. Het valt ook op dat ze het makkelijker vinden om zich kwetsbaar open te stellen dan wij ‘volwassenen’. Bij een stelling over zesjescultuur, gebruiken sommige leerlingen hun persoonlijke verhaal over stress en prestatiedruk om een punt te maken. En wanneer het gaat over social media, komen er voorbeelden over klasgenoten die op TikTok allerlei racistische filmpjes kijken. Of het nou gaat over dit soort zware onderwerpen in deze ingewikkelde tijd, of (ogenschijnlijk) kleinere thema’s: het is essentieel om jongeren een stem te geven. Win-win voor iedereen, want hun humor, onbevangenheid, creativiteit en passie is aanstekelijk!